"Glony" to nie takson - to nazwa ekologiczna, czyli termin określający grupę organizmów związanych z określonym środowiskiem. Wśród glonów wyróżnić można liczne gromady, m. in. krasnorosty, brunatnice i
zielenice. Te wyróżniają się dużą zawartością chlorofilu. Są one miękkie, gdyż nie posiadają tkanek wzmacniających. Jednak to im zawdzięczamy nasze istnienie, bowiem z nich powstały rośliny lądowe - na skutek konkurencji o zasoby życiowe (światło, minerały - wyższe na powierzchni niż w wodzie zajętej już przez licznie żyjące organizmy).
Współczesne rośliny, w porównaniu z glonami, posiadają:
- układ korzeniowy
- kutykulę - warstwę ochronną
- aparaty szparkowe
- tkanki wzmacniające
- tkanki przewodzące
Organy te powstały celem przystosowania się do życia na powierzchni.
Teoria telomowa wprowadzona przez Waltera Zimmermanna w 1930 r. wyjaśnia, jak doszło do przemiany roślin zbudowanych z jednorodnych telomów w rośliny z wyraźnie zaznaczonym pędem i liśćmi.
Telom to jednoosiowe odgałęzienie sporofitu z nierozgałęzioną wiązką przewodzącą. Według teorii telemowej ww. telomy ulegały stopniowemu przekształceniu w organy w ciągu ewolucji. Wyższe telomy zaczęły dominować nad resztą i przejęły funkcję telomu głównego, natomiast reszta uległa spłaszczeniu i zrosła się, tworząc liście.
Najstarszymi znanymi roślinami jest wymarła gromada
Rhyniophyta, której najstarszym odkrytym przedstawicielem jest
Cooksonia.
